Geçirdiğimiz stresli ve zor süreçlerden sonra beslenmemizde de değişiklikler meydana gelmeye başladı. Birçoğumuz imkanlar el verse dahi bir süre beslenmeyi unuttuk. Çoğumuzda iştahsızlık seyrederken bir kısmımızda ise kontrolsüzce tüketimler artmaya başladı. İhtiyaç gerektirmeyen zamanlarda bile dikkatsizce atıştırmalar ya da porsiyon kontrolü sağlayamadığımız besin tüketimlerine gitmeye başladık.
Bu durumların sebebi çoğunlukla duygusal açlıklarımız olabilmektedir.
Duygusal açlık ve fizyolojik açlık, açlık hissiyatını etkileyen iki farklı kavramdır. Fizyolojik açlık, vücudun enerji ve besin ihtiyacını karşılamak için doğal bir sinyaldir ve vücutta kan şekeri düzeyi düştüğünde, mide boşaldığında veya belirli bir süre beslenmeden kalındığında ortaya çıkar. Duygusal açlık ise stres, üzüntü, sıkıntı gibi duygusal nedenlerle besinlere yönelme durumudur ve fizyolojik açlıkla karıştırılabilir.
Duygusal açlıkla baş etmek için bir uzamandan destek almak, besinlerle duygusal bağ kurmamak, tatmin edici olarak bir besin seçimi yapmamak, üzüntü stres heyecan durumunda besinlere yönelmemek, duygusal durumlarla başa çıkma yöntemleri geliştirmek önemlidir.
Fizyolojik açlık da ise dengeli beslenmek, doğru miktarda su tüketmek, öğün atlamamak, vitamin mineral açısından zengin beslenmek, uzun süre aç kalmamak, tekdüze ve düşük kalorili diyetler uygulamamak gibi durumlara dikkat etmek gerekir.
Devam eden hayat standartlarımız doğrultusunda bedenimize en iyi şekilde bakmakla yükümlüyüz. Bu sebeple bedenimize kulak verip, bizden istediklerinin gerek fizyolojik gerek ise psikolojik olarak neler olduğu farkındalığına kavuşmalı ve bu ihtiyaçların giderilmesine yönelik bir yol izleyerek beden bütünlüğümüzü sağlamalıyız.
Kendinize zaman ayırmayı ve gerçekten ihtiyacınız olan besini ya da duyguyu karşılamayı unutmayın. Sağlıcakla kalın.
